14.
02.
2025.
Wydział
Aktorski
Aktorski
Spektakl dyplomowy studentów Wydziału Aktorskiego w reżyserii Ceziego Studniaka jest w programie 45. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.
45. edycja Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu odbędzie się w terminie 21-30 marca. Spektakl dyplomowy naszych studentów widzowie tego cieszącego się uznaniem i popularnością wydarzenia, zobaczą w niedzielę 23 marca o godz. 18.00 na Dużej Scenie Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu.
Tutaj pełen program przeglądu
A tutaj możesz kupić bilet na nasz spektakl!
(uwaga, sprzedaż ruszy 15 lutego o godz. 10:00)
KOPCIUCH
Na podstawie dramatu Janusza Głowackiego.
Reżyseria: Cezi Studniak
Muzyka: Łukasz Wójcik-Zawierucha
Scenografia: Michał Hrisulidis
Kostiumy: Barbara Sikorska-Bouffał
Choreografia: Barbara Olech
Przygotowanie wokalne: Marta Skowiera
Asystent reżysera: Waldo Bastida
Asystent reżysera: Filip Wawrecki
Obsada:
Waldo Bastida – ZASTĘPCA DYREKTORA
Maciej Bisiorek – REŻYSER
Dawid Dąbrowski – OPERATOR
Michalina Dworzaczek – SIOSTRA I
Klaudia Kuźmińska – SIOSTRA II
Sara Lityńska – OJCIEC
Mateusz Rozwadowski – DYREKTOR
Magdalena Sękiewicz – KSIĄŻĘ
Filip Wawrecki – PRODUCENT
Matylda Wojsznis – DOBRA WRÓŻKA
Zofia Wysocka – KOPCIUSZEK
Ines Żuk – MACOCHA
Cezi Studniak: "Żyjemy w czasach przyspieszenia i nieograniczonych możliwości. Niepokornie szafujemy pojęciem wolności. Nasze zniewolenie osiągnęło zupełnie inny wymiar i sami je sobie preparujemy, godząc się, by patologia wchodziła na salony i była objawem możliwości. Akty przemocy stały się rozrywką. Upokarzanie to element socjotechniki. Moralność to pojęcie co najmniej niezręczne. Ludzkość jest przebodźcowana i nie potrafi określić, czym jest prawda, nawet ta osobista. Straciliśmy punkt odniesienia. Wszystko jest tak samo atrakcyjne – i tak samo nieistotne. Istotność dewaluuje się po kolejnym kliknięciu spacji. Zagrożenie prawdziwą wojną szybko i skutecznie zostaje zgłuszone bezwzględnymi decybelami nieistotnych informacji. System wartości rozpadł się i przestał być potrzebny. Cywilizacja – symbol potęgi ludzkiej wyobraźni – wyjałowiła naszą wrażliwość.
Nasz rozwój stanowi o naszej zagładzie…
"Kopciuch" – studium Głowackiego o zniewoleniu, braku perspektyw, niespełnionych marzeniach o godnym życiu w siermiędze głębokiej komuny – to ciągle aktualna baśń o potrzebie współczucia, życzliwości, tolerancji, szacunku, szczęścia i wolności. Bez nich rychło sczeźniemy na tym łez padole".
fot. 1 - materiały organizatora
fot. 2 - materiały prasowe spektaklu
fot. 3-10 - KOPCIUCH, fot. Benedykt Rogala
Tutaj pełen program przeglądu
A tutaj możesz kupić bilet na nasz spektakl!
(uwaga, sprzedaż ruszy 15 lutego o godz. 10:00)
KOPCIUCH
Na podstawie dramatu Janusza Głowackiego.
Reżyseria: Cezi Studniak
Muzyka: Łukasz Wójcik-Zawierucha
Scenografia: Michał Hrisulidis
Kostiumy: Barbara Sikorska-Bouffał
Choreografia: Barbara Olech
Przygotowanie wokalne: Marta Skowiera
Asystent reżysera: Waldo Bastida
Asystent reżysera: Filip Wawrecki
Obsada:
Waldo Bastida – ZASTĘPCA DYREKTORA
Maciej Bisiorek – REŻYSER
Dawid Dąbrowski – OPERATOR
Michalina Dworzaczek – SIOSTRA I
Klaudia Kuźmińska – SIOSTRA II
Sara Lityńska – OJCIEC
Mateusz Rozwadowski – DYREKTOR
Magdalena Sękiewicz – KSIĄŻĘ
Filip Wawrecki – PRODUCENT
Matylda Wojsznis – DOBRA WRÓŻKA
Zofia Wysocka – KOPCIUSZEK
Ines Żuk – MACOCHA
Cezi Studniak: "Żyjemy w czasach przyspieszenia i nieograniczonych możliwości. Niepokornie szafujemy pojęciem wolności. Nasze zniewolenie osiągnęło zupełnie inny wymiar i sami je sobie preparujemy, godząc się, by patologia wchodziła na salony i była objawem możliwości. Akty przemocy stały się rozrywką. Upokarzanie to element socjotechniki. Moralność to pojęcie co najmniej niezręczne. Ludzkość jest przebodźcowana i nie potrafi określić, czym jest prawda, nawet ta osobista. Straciliśmy punkt odniesienia. Wszystko jest tak samo atrakcyjne – i tak samo nieistotne. Istotność dewaluuje się po kolejnym kliknięciu spacji. Zagrożenie prawdziwą wojną szybko i skutecznie zostaje zgłuszone bezwzględnymi decybelami nieistotnych informacji. System wartości rozpadł się i przestał być potrzebny. Cywilizacja – symbol potęgi ludzkiej wyobraźni – wyjałowiła naszą wrażliwość.
Nasz rozwój stanowi o naszej zagładzie…
"Kopciuch" – studium Głowackiego o zniewoleniu, braku perspektyw, niespełnionych marzeniach o godnym życiu w siermiędze głębokiej komuny – to ciągle aktualna baśń o potrzebie współczucia, życzliwości, tolerancji, szacunku, szczęścia i wolności. Bez nich rychło sczeźniemy na tym łez padole".
fot. 1 - materiały organizatora
fot. 2 - materiały prasowe spektaklu
fot. 3-10 - KOPCIUCH, fot. Benedykt Rogala